Sagan af því þegar ég gerðist svo góð að panta pizzu fyrir Baldvin

Eins og áður hefur komið fram eyddum við, litla fjölskyldan, sumrinu í Stanford þar sem ég var svo lánsöm að fá að nema í sumar. Ég var hluti af programmi í sumarskólanum og allskonar uppákomur hluti af þessu prógrammi sem Baldvin gat því miður ekki tekið þátt í. Ég vorkenndi honum stundum svolítið greyinu að þurfa að hanga heima á meðan ég gerði eitthvað ofsalega skemmtilegt þannig að einn daginn, þegar ég vissi að ég yrði ekki heima um kvöldið, sagði ég við hann að ég ætlaði að bjóða honum uppá pizzu í kvöldmatinn. Ég fann þennan líka ótrúlega girnilega ítalska pizzastað með því að stimpla inn á google "pizza oak creek" (En Oak Creek var það svæði sem við bjuggum á, við bjuggum í götu sem heitir Oak Creek Drive). 

Okei, golden, ég segi honum að panta bara hvað sem hann vilji og ég splæsi. Hann gerir það, pantar sér agalega girnilega pizzu, og svona 40 mín seinna hringir síminn hjá honum. Samtalið var eitthvað á þessa leið....:

Pizzasendill: Hello Baldvin, what is the name of your street?

Baldvin: Oak Creek Drive 1300

Pizzasendill: sorry??

Baldvin: Oak Creek Drive 1300

Pizzasendill (orðinn örlítið pirraður): I don´t understand

Baldvin (ofurhægt og skýrt): Oak Creek Drive 1300
Pizzasendill: I have no idea what you´re saying, you have to talk to my supervisor

Baldvin: okey..

.... smá bið...

Supervisor: Excuse me, what is the name of your street?

Baldvin (sem var farinn að hljóma eins og biluð plata á þessum tímapunkti): Oak Creek Drive 1300

Supervisor: hmm I´m sorry... I don´t know that street...

Baldvin: Oak Creek Drive 1300 Palo Alto!

Supervisor: Palo Alto??? We´re in Wisonsin...

Baldvin: Ó 

Supervisor: well....

Baldvin: well.. okey

Supervisor: okey Bye

Þetta kvöld fékk Baldvin semsagt bara þurrt brauð í kvöldmatinn á meðan pizzan hans beið í Wisconsin og ég fór á fyrirlestur hjá félaga Nelson Mandela. 

P.s.

Baldvin hringdi nú samt til baka og heimtaði að borga pizzuna fyrir þetta klúður.